''Εξαίρετα'' / Ὃταν τό...λ...γίνεται; Λ...
ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑΤΑ , ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΕΤΑΛΑ,
ἕτέρα
=====
Τράνωσον μου τήν γλῶτταν καί πλάτυνον μου τό στόμα τῆς καρδίας, καί πλήρωσον αὐτό τῆς σῆς αἰνέσεως, καί τῆς χάριτος σου, ὑπεράγαθε Παντοκράτωρ Κύριε, ὅπως, εἰ καί ἁμαρτωλός εἰμί καί ἀνάξιος, ἀλλά τῷ πλήθει τῶν οἰκτιρμῶν σου θαρρῶν , -Δεσπότην γάρ οἶδα φιλανθρωπότατον, τολμηρῶς καί αὐτός, ἐν πηλίνῃ γλώσσῃ δοξάσω καί αἰνέσω τήν ἀκατάληπτον σου μεγαλειότητα ὅν ἀπαύστως καί ἀκαταπαύστῳ φωνῇ μετά δέους καί φρίκης ἀνυμνοῦσι τά φοβερά Χερουβίμ, καί τά φρικτά Σεραφείμ καί πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν.
Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα μου ἐπί τῶ Θεῷ , τῷ Σωτῇρι μου.
Μεγαλυνθήτω ὁ Κύριος.
Μέγας ὁ Κύριος καί αἰνετός σφόδρα, καί τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν πέρας.
Μέγας ὁ Κύριος καί θαυμαστός σφόδρα,καί τῶν θαυμασίων αὐτοῦ οὐκ ἔστιν κατάληψις·
ἀκατάλειπτος γάρ ὀ Θεός, καί τοῦτο μόνον αὐτοῦ καταλειπτόν :..ἡ ἀπειρεία αὐτοῦ καί ἀκαταλειψία.
ἀκατάλειπτος γάρ ὀ Θεός, καί τοῦτο μόνον αὐτοῦ καταλειπτόν :..ἡ ἀπειρεία αὐτοῦ καί ἀκαταλειψία.
Μέγας ὁ Κύριος καί μεγάλη ἡ δύναμις αὐτοῦ , καί τῆς αἰνέσεως αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἀριθμός.
Σύ μόνος βλύζεις φῶς φωταρχικῶς, φωτοπάροχε, φῶς τῶν φώτων , φωτουργέ Κύριε.
Σύ μόνοςβρύεις ζωήν ζωαρχικῶς, ζωοπάροχε, ζωή τῶν ζώντων, ζωοποιέ Κύριε.
Σύν μόνος πηγάζηςδυνάμεις δυναμαρχικῶς, δυναμοπάροχε, , δύναμις τῶν δυνάμεν, δυναμουργέ Κύριε.
Ἐκ σοῦ τά πάντα ὑπέστη καί ἐν σοί τά πάντα συνέστηκεν, , καί εἰς σέ τά πάντα ἐπιστρέφουν, σύ γάρ ἡ ἀρχή καί τό μέσον, καί τό τέλος ὄλων.
Δόξα τῆ θεαρχικῆ καί πηγαίᾳ σου ἀγαθότητι, ἐν τρισίν τελείαις
ὑποστάσεσι γνωριζομένη καί πιστευομένη,
καί σοί τήν δόξαν , εὐχαριστίαν καί προσκύνηση ἀναπέμπομεν, εἰς αἰῶνας αἰώνων. ΑΜΗΝ.
εὐχή
====
Κύριε,ρῦσαι με ἀπόθυμοῦ καί ὁξυχολίας, καί δώρησαί μοι,
πραότητα καί μακροθυμία.
Κύριε, ρῦσαι με ἀπό τοῦ ψεύδους καί τῆς καταλαλιᾶς καί τῆς κατακρίσεως, καί δώρησαί μοι, ἐν πάσῃ ἀληθείᾳ καί συμπαθείᾳ, καί προσοχῆ ὁμιλεῖν ἐν τῷ συντυχάνειν με τοῖς ἀδελφοῖς μου·
Κύριε, ρῦσαι με ἀπό τῆς καυχήσεως καί τῆς ἀργολογίας, καί δώρησαί μοι, ταπείνωσιν καί σιωπήν.
Κύριε, ρῦσαι με ἀπό τῶν ὁλισθημάτων τῆς γλώσσης μου, ὅτι καθ᾿ ἑκάστην ἁμαρτάνω δι'αὐτῆς ὁ τάλας, καί οὐκ αἰσθάνομαι`
Κύριε, ρῦσαι με ἀπό τῆς ὁλεθρίου κενοδοξίας, καί καθαρισόν με ἀπό τῶν κρυφίων μου.
Κύριε, δώρησαί μοι ταπεινοφροσύνην βαθεῖαν ἀήττητον καί κατάνυξιν τῇ καρδίᾳ μου, ὅπως κλαύσω τάς ἀνομίας μου`
Κύριε, ρῦσαι με ἀπό τῆς ἀτιμίας τῶν αἰσχίστων μου παθῶν ,
καί τῆς πικρίας, τῶν φλογοτρόφων ἡδονῶν·
Κύριε, ἐλέησον με καί ἐξάλειψον πάσας τάς ἁμαρτίας μου , καί ἐν μετανοίᾳ ἀληθεῖ καί ἐξομολογήσει, καί ἐν συνειδότι ἀκαταγνώστῳ, καί ἐν πίστει καθαρᾷ καί ἀμωμήτῳ τήν ἐμήν εὐδὀκησον τελευτήν .
Πρεσβείαις τῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗς ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ, καί καί πάντων σου τῶν Ἁγίων, ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων . ΑΜΗΝ.
6. Εὐχή
Ἀνοιξον μοι τό νοερόν στόμα τῆς καρδίας, καί τά ἔνυλα μου χείλη πρός αἴνεσιν σου Κύριε.
Φώτισον μου τόν νοῦν καί ἴθυνον τά κινήματα τῆς διανοίας μου
πρός τό θεῖον σου βούλημα.
Ἐπί πλεῖον πλῦνον με ἀπό τῆς άνομίας μου, καί άπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισον με, ὅτι μέγα καί ἄπειρον τό πέλαγος τῆς εὐσπλαγχνίας σου.
Ἁγίασον με τῷ Παναγίῳ καί ἁγιαστικῷ σου Πνεύματι, ἵνα κἀγώ ναός ἁγιάσματος, τῇ δωρεᾷ τῆς χάριτος σου γενόμενος, ἐπαξίως ἀναμέλπω, καί δοξάζω τήν ἀκατάληπτον διανοίαις καί ἄφατον παντελῶς ἀνθρωπίνῃ φωνῇ δύναμιν τῆς βασιλείας σου,
Καί γενέσθω Κύριε, ἠ παροῦσα μου θυσία, εὐπρόσδεκτος ἐνώπιον σου.ὅτι μόνον σέ ἐπόθησεν καί ποθῆ ἡ ταλαίπωρος μου ψυχή.
εὐχή
Ἐλέησον με ὁ θεός, κατά τό μέγα σου ἔλεος, τόν καθ'ἑκάστην ἡμέραν καί ὥραν σέ παροργίζοντα τῇ τῶν σεπτῶν σου ἐντολῶν παραβάσει·
καί διά τήνν ἀμέλειαν μου, καί τήν ὀκνηρίαν μου, καί διά τήν ἀθέτησην τῆς καρδἰας μου` καί μή με ἐάσηςταῖς πονηραῖς μου πράξεσι συναποθανεῖν, μηδέ τῷ ἀρχεκάκῳ καί φθονερῷ λυμεῶνι ἐπίχαρμα γενἐσθαι.
Ἀλλά χρῆσαι ἱκετεύω τῇ ἀσυγκρίτῳ σου χρηστότητι, ἐπί τόν ἄθλιον ἐμέ, καί πάντα καί διά πάσης τῆς ζωῆς μου καί μέχρι τῆς παρούσης ὥρας πλημμεληθέντα μοι
ἐν πράξεσιν, ἤ ἐν ρήμασιν, ἤ, ἐν νοήμασι, ἤ, ''ἐν διαθέσεσιν,
ἄνες , ἄφες, συγχώρησον· εἴτε οὖν ἡδονῇ δελεασθείς πολυτρόπωςἡμάρτησα, εἴτε κοσμικαῖςἐπιθυμίαις ταῖς πάνυ βλαβεραῖςἐξαπατηθείς ἐνδιέτριψα,
εἴτε ὁργῇ κινηθείςκαί θυμῷ άλόγῳ, τῶν ἀδελφῶν μου τινά λελύπηκα`
εἴτε διἀ τῆς γλώττης μου ποικίλαις καί ἰσχυραῖς ἑάλλων παγίσι.
εἴτε διά τινος τῶν αἰσθήσεων μου, ἤ καί διά πασῶν ἑκών , ἤ ἀκων,εἰδώς ἤ, ἀγνοῶν, ἐκ συναρπαγῆς ἤ μελέτης ἀφρόνως ὡλίσθησα, εἴτε πονηροῖς διαλογισμοῖς καί ματαίοις τό συνειδός, καταμόλυνα, εἴτε τινί τρόπω ἐξήμαρτον, ὑπό προλήψεως καί συνηθείας, τυραννούσης με φαὐλης, σύγνωθι καί ἄφες μοι, ἅπαντα ὑπεραγαθε καί παντοδύναμε καί πανοικτίρμον Κύριε, καί ἀξιωσόν με τοῦ λοιποῦ τῆς ζωῆς μου, ἐν μετανοίᾳ διανῦσαι καί κατανύξει διηνεκεῖ, ἐν τηρήσει τῶν ἁγίων σου προσταγμάτων.
Χάρισαί μοι ἀπό τοῦ νῦν προθυμίαν καί ἰσχύν εἰς τό ποιεῖν τό θέλημα σου τό ἀγαθόν καί τέλειον, ἵνα τῆς ζοφερᾶς καί φθοροποιοῦ κακίας διά φωταυγοῦς καί ζωηφόρου μετανοίας ἀπαλλαγείς, καθαρός παραστήσωμαι τῶ φοβερῷ βήματι σου, καί τῇ φιλανθρωπίᾳ σου ἐνδυσαμενος ἀνυμνῶ διά παντός καί μεγαλύνω τήν βασιλείαν σου, ,πάντοτε , νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ΑΜΗΝ.
5. Δοξολογία έσωτερική
Δόξα σοι ὁ ἀνεχόμενος` δόξα σοι μακρόθυμε· δόξα σοι ἀνεξίκακε·
Δόξα σοι μόνε άγαθέ,`Δόξα σοι, μόνε σοφέ`
Δόξα σοι,εὐεργέτα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν·
Δόξα σοι,ὁ ἀνατέλλων τόν ἥλιον, ἐπί δικαίους καί ἀδίκους καί βρέχων , ἐπί ἀγαθούς καί πονηρούς.
Δόξα σοι,ὁ τρέφων τά πετεινά τοῦ ούρανοῦ, τά θηρία, καί πάντα τά ἔνυδρα ὡς στρουθίον εὐτελές·
Δόξα σοι,ὁ ὑετοῖς ἀλλεπαλλήλοις ἄρδων τά σπέρματα·
Δόξα σοι ὁ τῶν δένδρων τάς ρίζας, καθικνεῖσθαι σοφίζων τῆς γῆς τοῖς κοιλότεσιν.
Δόξα σοι ὁ ποιήσας πηγάς εἰς ὄρη καί διεξάγων τῆς θαλάσσης τό ὔδωρ·
Μεγάλοι σου οἱ οἰκτιρμοί ἐπί πάντα τά ἔργα σου·
Μεγάλη σου, ἡ μακροθυμία, ὐπεράγαθε Δέσποτα, ἐφ᾿ ἡμᾶς, τούς καθ᾿ ἑκάστην ἁμαρτάνοντας`
Διό δέομαί σου, μή ἀπορρίψης με μετά τῶν λεγόντων:«..κὐριε, κύριε. ..», καί μή ποιούντων τό θέλημα σου, ἀλλά, πρόσδεξαι τήν δέησην καί ἐξομολόγησήν μου μετά τῶν εὐαρεστούντων ἐνώπιον σου·
Πρεσβείαις τῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗς ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ, καί πάντων σου τῶν ἁγίων, ὅτι εὐλογητός εἶ
εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων . ἌΜΗΝ.......
ἕτέρα
Ἔλλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν , φιλάνθρωπε Δέσποτα, τό τῆς σῆς θεογνωσίαςἀκήρατον φῶς, καί τούς τῆς διανοίας ἡμῶν ὀφθαλμούς διάνοιξον, εἰς τήν τῶν εὐαγγελικῶν σουμ ἀναγνωσμάτων καί κηρυγμάτωνκατανόησην·
ἔνθες ἡμῖν καί τόν τῶν μακαρίων σουἐντολῶν φόβον, ἵνα τάς σαρκικάς ἐπιθυμίας πάσας καταπατήσαντες , πνευματικήν πολιτείαν μετέλθωμεν, πάντα τά πρός εὐαρέστησιν, τήν σήν , καί φρονοῦντες καί πράττοντες·
Σύ γάρ εἶ ὁ φωτισμός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν , σύν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καί τῷ Παναγίῳ καί Ἀγαθῶ , καί Ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ΑΜΗΝ.
ἑτέρα
Αἰνοῦμεν, ὑμνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, καί εὐχαριστοῦμεν σοι, ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, ὅτι παρήγαγες τήν σκιάν τῆς νυκτός καί ἔδειξαςἡμῖν πάλι τό φῶς τῆς ἡμέρας·
ἀλλ᾿ ἱκετεύομεν τήν σήν ἀνείκαστον ἀγαθότητα·
ἀλλ᾿ ἱκετεύομεν τήν σήν ἀνείκαστον ἀγαθότητα·
ἱλάσθητι ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, καί ἄφες ἡμῖν ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καί πρόσδεξαι τήν δέησιν ἡμῶν ἐν τῇ μεγάλῃ σου εὐσπλαγχνιᾳ, ὅτι πρός σέ καταφεύγομεν , τόν ἐλεήμονα καί παντοδύναμον Θεόν·
Λάμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν τόν ἀληθινόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης σου·
φώτισον τόν νοῦν ἡμῶν, καί τάς αἰσθήσεις ὅλας διατήρησον, ἵνα, ὡς ἐν ἡμέρᾳ, εὐσχημόνως περιπατοῦντες τήν ὁδόν τῶν ἐντολῶν σου, καταντήσωμεν εἰς τήν ζωήν τήν αἰώνιον·
ὅτι παρά σοί ἐστίν ἡ πηγή τῆς ζωῆς, καί ἐν ἀπολαύσει γενεσθαι, καταξιωθῶμεν τοῦ ἀπροσίτου φωτός.
Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπωμεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων , ΑΜΗΝ.
4. Εὐχή ἑωθινή
Ἀγαθῶν θησαυρέ, πηγή ἀέναε, Πάτερ Ἅγιε, θαυμαστοποιέ καί
παντοδύναμε καί παντοκράτορ, πάντες σέ προσκυνοῦμεν καί σοῦ δεόμεθα, τά σά ἐλέη καί τούς οἰκτιρμούς ἐπικαλούμενοι, εἰς βοήθειαν καί ἀντίληψιν τῆς ἡμετέρας ταπεινώσεως.
Μνήσθητι Κύριε, τῶν σῶν ἱκετῶν·
πρόσδεξαι πάντων ἡμῶν τάς ἑωθινάς δεήσεις, ὡς θυμίαμα ἐνώπιον σου, καί μηδένα ἡμῶν ἀδόκιμον ποιήσης, ἀλλά πάντας ἡμᾶς περιποίησαι διά τῶν οἰκτιρμῶν σου`
Μνήσθητι , Κύριε, τῶν ἀγρυπνούντων καί ψαλλόντων εἰς δόξαν σήν ,καί τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ καί Θεοῦ ἡμῶν, καί τοῦ Παναγίου σου Πνεύματος.
Γενοῦ αὐτῶν βοηθός καί ἀντιλήπτωρ·
πρόσδεξαι αὐτῶν τάς ἰκεσίας, εἰς τό ὑπερουράνιον καί νοερόν σου θυσιαστήριον·
Ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός ἡμῶν, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπωμεν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, .ΑΜΗΝ.
3. Εὐχή ἀνωνύμου τινός ἁγίου.
Κύριε, ἀγαθήν μοι τήν ἡμέραν ταύτην δώρησαι καί ἀναμάρτητον,.
Κύριε, μή ἐγκαταλείπεις με ἐν τῇ βουλῇ τῶν ἐχθρών μου, μηδέ ἀποστῆς ἀπ'ἐμοῦ.
Κύριε, ρῦσαι με, ἀπό τῆς ἐπικρατείας τῶν παθῶν, καί τῆς φλογώσεως τῶν ἡδονῶν.
Κύριε, δός μοι χεῖρα βοηθείας καί στηριξον με εἰς τόν φόβον σου·
Κύριε, δώρησαι μοι πένθος, καί ταπείνωσιν τῇ καρδίᾳ μου·
Κύριε, δώρησαι μοι, ὑπομονήν , ἐν τοῖς πειρασμοῖς καί διάκρισιν·
Κύριε, ἐξάλειψον ἀπ᾿ ἐμοῦτήν ἄγνοιαν, τήν ραθυμίαν, τήν πώρωσιν, τήν πύρωσιν·
Κύριε, ρῦσαι με ἀπό τῶν φθοροποιῶν παθῶν καί συνδιασμῶν καί συγκαταθέσεων τῶν πονηρῶν λογισμῶν·
Κύριε, δίωξον ἀπ᾿ ἐμοῦ τήν λήθην , τήν ἀναισθησίαν, καί τοῦ νοός μου τήν αἰχμαλωσίαν·
Κύριε, σκέπασον με ἀπό τοῦ πολέμου τῆς πορνείας,
Κύριε, ἔνθες μοι μῖσος πρός τάς ἠδονάς, καί δώρησαί μοι, ἐνάρετυον διαγωγήν καί βίον ἀκαταίσχυντον· καί κατἀρτισαι τά διαβήματα μου πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν σου.
Πρεσβείαις τῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗς ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ, καί πάντων σου τῶν Ἁγίων, ὅτι εὐλογητός εἶ , εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ΑΜΗΝ.
ἕτερον ὄμοιον
Χαῖρε ἐγκαλλώπισμα, παντός ὑπέρτερον κάλλους,
χαῖρε σεμνόν δώρημα, τιμῆς πάσης ἌΧΡΑΝΤΕ,ὑψηλότερον·
ἀστέκτου Θεότητος, ὄλης τό δοχεῖον,
σωτηρία μου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ, παρηγορία μου,
ζωή, φῶς ἐλπίς, προστασία μου`
μεσῖτις, γαλήνη καί καυχημα·
ὕμνος καί χαρά μου,
τροφή μου βοηθός καί φωτισμός,
ἁγιασμός καί λαμπρότης μου,
δόξα καί ἐπίσκεψις.
ἕτερον ..ἦχος πλ. β΄...ὅλην ἀποθέμενοι....
Χαῖρε γλυκύ ὄνομα , καί πρᾶγμα ΚΟΡΗ ΜΑΡΙΑ,
γλώσσης μου ἐντρύφημα, καί ἡδύ μελέτημα τῆς καρδίας μου·
ἡ ψυχή μου ἌΧΡΑΝΤΕ,
σοῦ ὁπίσω τρέχουσα,
ἐκολλήθη ὅλη ΠΑΝΑΓΝΕ,καί ὥσπερ ἔλαφος, ἐπί τῶν ὑδάτων τά ρεύματα,
οὕτω πρός σέ ἐπόθησεν, ὅλος μου ὁ νοῦς καί ἐξέλιπεν· διό δεξιά σου, εὐσπλάγχνως ἀντιλάβοιτο ἉΓΝΗ,
ἐμοῦ καί δόξης προσώπου σου, καταξιωσάτω με.
2. Πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΠΡΟΣΗΓΩΡΙΑ,
προσόμοιο -ἦχος πλ. α΄..χαίροις.....
Χαίροις μετά Θεόν ὁ θεός,
τά δευτερεῖα τῆς τριάδος ἡ ἔχουσα,
ἀμέσως ἡ δεχομένη τῶν ἐκ Θεοῦ δωρεῶν,
τό πλήρωμα ὅλον καί εἰς ἅπαντας,
Ἀγγέλους ἀνθρώπους τε διαπορθμεύουσα·
τοῦ ἐμπυρίνου οὐρανοῦ τό τεράστιον τηλεσκόπιον,
βουλῶν θείων θαυμάσιον
τἐλος τό σκοπιμώτατον, καί ὕστατον ΠΑΝΑΓΝΕ,δημιουργίας ἁπάσης, δι'ἥν ὁ κόσμος ἐγένετο·
καί σοῦ τῇ γεννήσει,
ἡ αἰώνιος τοῦ κτίστου, βουλή πεπλήρωται.
1. Λόγος ἐγκωμιαστικός τῇ Μεταστάσει τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ
======================================
Εἰ τις εὐσεβής καί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ έραστής, ἐγγυσάτω σύν ἡμῖν, τῷ χορῷ τῶν παρθένων .
Εἰ τις γηγενής, πλούσιος, ἤ πένης, προσελθέτῳ, τῶ κοινῷ θησαυρισμα τῆς πίστεως ἡμῶν.
Εἰ τις μοναστής ἤ μιγάς, ` ὑγιἠς ἤ ἀσθενής, συμπροσθέτω τῇ κοινῆ ταύτῃ χορείᾳ.
Εἰ τις νεανίσκος ἤ πρεσβύτης· δίκαιος ἤ προσκαρταιρῶν, δεῦτε καί συνδράμωμεν τῇ κοινῆ πανηγύρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου